Wat zijn de analyse en preventie van typische defecten in zeeankers?

(1) Typische gebreken

Typische gebreken gevonden inmariene ankerstijdens het inspectieproces zijn onder meer opgenomen: de ankerstang of ankerkop breekt of vertoont scheuren of grote vervormingen na een val; na de magnetische deeltjesinspectie van de trekproef worden poriën, scheuren, enz. gevonden; insluitsels nabij de stijgbuis; ankergewicht, maat, De dikte voldoet niet aan de norm; de openingen tussen verschillende delen van het anker overschrijden de norm; er bevinden zich holle delen in het gegoten anker; Ongevallen waarbij het anker liep of brak, vonden plaats op het schip. Zoals weergegeven in Figuur 4.

(2) Analyse en preventie van breuk van ankercomponenten na een val

Als het ankeronderdeel na de valtest en kloptest kapot of onvolledig is, moet het onderdeel worden afgekeurd en zijn reparaties niet toegestaan. Aangeboren defecten aan het oppervlak van de ankercomponent kunnen breuk veroorzaken. De essentiële reden voor het optreden van breuken, scheuren en grote vervormingen is dat het gehele stortproces van het ankeronderdeel afwijkt van de proceseisen. Stappen in het gietproces die afwijken van de procesvereisten moeten grondig worden onderzocht en onmiddellijk worden gecorrigeerd.

(3) Analyse en preventie van huidmondjes

Porositeit is een veelvoorkomend defect in het gietproces. Het kan afzonderlijk of in totaal bestaan, met verschillende maten en vormen, en de wanden van het gat zijn glad.

Het ankeronderdeel wordt tijdens het gietproces beïnvloed door vele factoren, zoals luchtstroom en temperatuur, en de interne en oppervlaktelagen zullen beschadigd raken. Na het uitvoeren van niet-destructieve oppervlaktetests op ankers van schrootschepen, bleek dat 78% van de poriën indringend was, 13% verstrikt was en 9% neergeslagen was. De preventieve maatregelen voor indringende poriën zijn het strikt controleren van de kwaliteit van het vormzand, ervoor zorgen dat het droogproces van het vormzand voldoende is en het afvoeren van een grote hoeveelheid gas. Maatregelen om verstrengelde poriën te voorkomen zijn onder meer het aanpassen van de uitlaatfunctie van ankercomponenten en het selecteren van grondstoffen met de juiste elementen om corrosie te voorkomen en de vorming van oxiden of een hoog waterstofgehalte te voorkomen die de algehele kwaliteit kunnen beïnvloeden. De preventieve maatregelen voor poriedefecten van het precipitatietype zijn het regelen van het drukverschil tussen de binnenkant en de buitenkant tijdens het gietproces van de ankercomponent om de precipitatie van gas in de malschaal te beheersen.

(4) Analyse en preventie van insluitsels bij stijgbuizen en andere delen

Er worden scheuren aangetroffen op het oppervlak van de ankerdelen, en na het polijsten worden vaak vormzand of niet-metalen insluitsels binnenin aangetroffen. Vanuit het perspectief van de chemische samenstelling omvatten niet-metalen sulfiden, oxiden, nitriden, enz., die belangrijke oorzaken van scheuren zijn. Ze komen voornamelijk voort uit twee aspecten: de ene is endogene insluitsels, meestal met kleine deeltjes en gelijkmatig verdeeld. ; De tweede zijn vreemde insluitsels, die over het algemeen groter van formaat zijn, onregelmatig van vorm en ongelijk verdeeld.

Onjuist geconfigureerde gietlepelafvoeren kunnen ook een belangrijke factor zijn die tot insluitsels leidt. Het debiet van een afvoer met een diameter van 40 mm bedraagt ​​slechts ongeveer 65% van het debiet van een afvoer met een diameter van 50 mm. Tijdens het gietproces daalt de temperatuur van het gesmolten staal elke minuut met 2℃ en moet het gieten binnen 30 minuten worden voltooid. Als een mondstuk met een kleine diameter wordt gebruikt, wordt de giettijd met 20 minuten verlengd, wordt de temperatuur van het gesmolten staal met 40 ℃ verlaagd, wordt de vloeibaarheid verminderd en zal een deel van het gesmolten staal niet naar de stijgbuis stromen , resulterend in pollepelslakken nabij de stijgleiding.

De juistheid van het stijgbuisvoedingsontwerp van de ankercomponent is ook een belangrijke factor bij het bepalen van de kwaliteit van de stijgbuis. De stollingstijd van het toegevoerde deel moet korter zijn dan de stollingstijd van de stijgbuis. Tegelijkertijd moet er voor voldoende voedingsvloeistof worden gezorgd om aan de voedingsbehoeften van de ankercomponent te voldoen.

(5) Analyse en preventie van ankerongevallen

Ankerongelukken komen vaak voor op schepen die voor anker liggen. De belangrijkste redenen zijn onder meer slechte ankerklauwgrip als gevolg van slechte bodemkwaliteit, overmatige impact op het verankerde schip als gevolg van toegenomen wind, golven en slingering, onjuiste verankeringsmethode door de bemanning en de lengte van de ankerketting. Onvoldoende of verstrikt, en onvoldoende gewicht van het anker zelf. Het fenomeen ankerlopen is zeer gevaarlijk. In ernstige gevallen kan dit de ancho veroorzakenrood vaartuig aan de grond lopen, aan de grond lopen, aanvaren of zelfs kapseizen. Daarom moeten de ankertechnieken en -vaardigheden van de bemanning worden verbeterd en het verantwoordelijkheidsgevoel van de dienstdoende bemanning worden versterktmaritiem ankerkan verankering effectief en tijdig voorkomen. Daarnaast is het kiezen voor een beschutte plek met een goede bodem en de juiste waterdiepte ook een effectieve methode om ankerlopen te voorkomen.