Spanningstest van ankerketting

Volgens de kettingstructuur is de ankerketting verdeeld in twee soorten noppenkettingen en niet-noppenkettingen. Wanneer de maat en het materiaal hetzelfde zijn, is de vervorming van de noppenketting klein, is het niet gemakkelijk om te draaien bij het stapelen en is het niet gemakkelijk om op te winden bij het verankeren, dus wordt het veel gebruikt op zeeschepen.

De ankerketting of accessoires moeten worden onderworpen aan de noodzakelijke warmtebehandeling, afhankelijk van de kwaliteit en leveringsconditie, vóór de trekproef, trekbreekproef en mechanische eigenschappentest van het voltooide ankerkettingmateriaal.

Trek- en breuktesten van alle voltooide ankerkettingen moeten worden uitgevoerd in overeenstemming met de relevante eisen en normen van de code:

(1) Trekproef: Het is een trekproef voor elke ring van de hele ketting. Elke ketting moet worden getest op een goedgekeurde testmachine volgens de trekbelasting die is gespecificeerd voor de ketting van de overeenkomstige kwaliteit. Tijdens de test is de relatieve positie van elke schakel correct en mag de hele ketting niet worden gedraaid. Wanneer de last wordt verwijderd, moet elke ketting, inclusief de afmetingen ervan, worden geïnspecteerd en mogen er geen duidelijke gebreken zijn. Het uiterlijk, de grootte en de relatieve rotatieflexibiliteit van schakels en accessoires moeten zorgvuldig worden gecontroleerd en de permanente rek mag niet meer dan 5% van de oorspronkelijke lengte bedragen.

(2) Breuktest: Uit elke vier ankerkettingen moet één schot-ankerketting worden geselecteerd op basis van het gespecificeerde aantal monsters (ankerkettingen van AM2- en AM3-kwaliteit moeten een batch zijn van elke vier kogelgelaste ankerkettingen; elke batch is niet meer dan 4 shots ankerketting), snijd het monster van niet minder dan 3 kettingschakels en test volgens de trekbelasting gespecificeerd in de code. De testschakel moet in hetzelfde productieproces als de ankerketting worden gemaakt en samen met de ankerketting worden gelast en een hittebehandeling ondergaan. De testschakel dient in aanwezigheid van de expert van de ankerketting te worden verwijderd.

De test wordt geacht te zijn geslaagd als er geen breuk optreedt nadat de voorgeschreven belasting is uitgeoefend. Als de breektest niet aan de eisen voldoet, kunnen er nog twee monsters worden genomen op hetzelfde deel van de ankerketting om te testen. Als het aan de eisen voldoet, wordt de test als gekwalificeerd beschouwd. Als de tweede test nog steeds niet-gekwalificeerd is, wordt de ankerketting als niet-gekwalificeerd beoordeeld. Volgens de eisen van de fabrikant worden echter respectievelijk de overige 3 delen van de ankerketting uit de test gehaald. Als een van de testresultaten niet aan de eisen voldoet, zijn alle 3 delen van de ankerketting niet gekwalificeerd.

Als de mechanische eigenschappen van de kettingschakel niet-gekwalificeerd zijn, kunnen deze na de warmtebehandeling opnieuw worden bemonsterd, en als ze na een tweede test nog steeds niet-gekwalificeerd zijn, moet de ankerketting als niet-gekwalificeerd worden beoordeeld.

De accessoires voor de ankerketting moeten in het algemeen een trek- en breuktest ondergaan in overeenstemming met de relevante bepalingen (behalve voor degenen die akkoord gaan met vrijstelling van de test), waarbij de accessoires die de breuktest hebben gedaan niet kunnen worden gebruikt.

Nadat de ankerkettingtest is geslaagd, moeten de kwaliteit van de ankerketting, het certificaatnummer en het merkteken van het classificatiebureau op beide uiteinden van elke ankerketting worden gestempeld.