Hoe dagelijkse inspectie en onderhoud van het verankeringssysteem uit te voeren?

Verankeringssysteem is een onmisbaar onderdeel van mariene apparatuur. Wanneer het schip wordt aangemeerd, is het noodzakelijk om het anker door de ankerlier te gooien en wordt het anker bevestigd door de greep van het anker en het gewicht van de ankerketting zelf, zodat het schip de romp kan behouden. Het langetermijngebruik van het verankeringssysteem zal echter onvermijdelijk tot verschillende problemen leiden. Daarom zijn de dagelijkse inspectie en het onderhoud van het verankeringssysteem erg belangrijk.

Afgewerkte ankers moeten allemaal worden geïnspecteerd, gewogen en visueel getest zonder te worden geschilderd.

1. Uiterlijk inspectie

Er mogen geen scheuren, inkepingen, slakinsluitingen of defecten zijn die de prestaties van het anker op het oppervlak van het eindproduct beïnvloeden, en lasreparatie is toegestaan ​​voor oppervlaktedefecten die geen invloed hebben op de sterkte. Het gewicht van de ankerkop (gewoon voorraadloos anker) (inclusief het gewicht van de penas en accessoires) mag niet minder zijn dan 60% van het totale gewicht van het anker, en de afwijking tussen het werkelijke gewicht van het anker en het nominale gewicht moet binnen ± 7% liggen.

2. Test testen

Het voorraadloze anker trekt twee klauwen tegelijkertijd (de test moet aan beide zijden van de flip worden uitgevoerd); De twee ankerklauwen van het staafanker worden afzonderlijk getest. De trekbelasting moet worden uitgevoerd in overeenstemming met de specificaties.

Vóór de test moeten er merken worden gemaakt op de punt van de ankerklauw en de ankerbang van de ankerklep, om de afstand voor en na de test te meten; Tijdens de test moet de trekkracht worden toegevoegd aan 10% van de testbelasting, de afstand moet worden gemeten en geregistreerd, en vervolgens moet de trekkracht aan de test worden toegevoegd. 100% van de belasting, na 5 minuten vast te houden, vermindert de spanning geleidelijk tot 10% van de testbelasting, meet en registreer de afstand. De resterende vervorming van het hengelloze anker mag niet hoger zijn dan 1% van de meterlengte, en de ankerklauw zou in staat moeten zijn om flexibel te roteren tot de maximaal ontworpen hoek. Staafankers mogen geen duidelijke restvorming hebben.

3. Grip -test

Hoge houdkrachten ankers en superkrachtankers moeten op zee worden getest. De vasthoudende kracht van ankers met een hoge houdstroom mag niet minder zijn dan twee keer de kracht van gewone staafloze ankers van hetzelfde gewicht; De vasthoudende kracht van superholding van kracht ankers mag niet minder zijn dan hetzelfde gewicht. 4 keer de vasthoudende kracht van gewone staafloze ankers.

4. Test van ankerketen

De afgewerkte ankerketting moet worden onderworpen aan spanning en het breken van tests zoals gespecificeerd in aanwezigheid van de landmeter. Verf- of anti-corrosiecoating mag vóór de test niet op de ankerketting worden toegepast.

5. Treksterkte -test

Bij knopen moet de test worden uitgevoerd op een goedgekeurde trekmachine volgens de gespecificeerde belasting, en de verlenging mag niet meer dan 5% bedragen en er mogen geen duidelijke defecten zijn.

6. Pull-off test

Kies een ankerketen uit elke batch ankerketens met niet meer dan 4 secties en snijd niet minder dan 3 links voor testen. Als de breekbelasting kleiner is dan de opgegeven breekbelasting, is deze niet gekwalificeerd.

7. Test van windlip

De ankerlier moet een enkel anker kunnen draaien van 82,5 m tot 27,5 m, en de gemiddelde verankeringssnelheid mag niet minder zijn dan 9 m/min; De ankerketting moet snel worden vrijgegeven en 2-3 keer worden gebakken, en de ankerketting mag niet uitglijden of de ketting op het tandwiel overslaan. en het fenomeen van niet te stoppen remmen; En nadat het anker is gevallen, moet de kettingrem strak worden gebakken en moet het schip een tijdje langzaam omkeren om de functie van de kettingrem te controleren.

Regelmatige inspectie en onderhoud van het ankersysteem moet minstens om de 6 maanden worden uitgevoerd.