De combinatie van anker en ketting

Het doel van het anker is om het schip op zee op zee te houden en te voorkomen dat het drijft. Eerst raakt de ankerkroon de bodem en dan valt de ankerbody naar beneden. Op dit moment, onder de actie van de balanspaal, zal de punt van het anker dat Java ook de bodem raakt, maar het zal het zand niet vangen. Het schip zal een bepaalde lengte van de ketting van het schip blijven laten vallen, zodat het grootste deel van de schipketen plat op de zeebodem ligt.

Alleen wanneer het ijzeren anker een bepaalde afstand van het schip heeft, is de ankerketting van het schip gekanteld en kan het de trekkracht van het schip repareren. Dus het eerste wat je moet doen als je het anker weegt, is dit probleem op te lossen.

Beginnend met het anker om de ankerketting van het schip aan te spannen, beweegt het schip in de richting van het anker en wanneer de ankerketting van het schip dicht bij verticaal is, wordt het anker ingetrokken. Als zowel voor- als achterankers worden neergelaten, wordt de ankerketting van het ene schip losgemaakt, wordt het andere vastgedraaid, wordt een ijzeranker getrokken en wordt het andere ijzeranker teruggezet.

Verankering is een veel voorkomende verankeringsmethode voor schepen. Het proces is grofweg: het schip wordt in het water gegooid door het anker dat is aangesloten op de mariene ketting of ankerkabel, en het is ingebed in de grond, en de door het anker gegenereerde kracht wordt geconsolideerd met de bodem, en het schip is stevig gebonden aan de vooraf bepaalde positie.

Volgens verschillende wateren, weersomstandigheden en werkingsvereisten, is de methode voor ankergastend anders, vaak gebruikte manieren zijn hoofdverankering, strenge verankering, zijanken en hoofd- en staartverankering.